Gezgin & Meraklı Lütfiye (Kaçak) Cami, Çikolata Müzesi Bölüm 50

 Merhaba Nasılsın? Umarın iyisindir. Bu blogum da Gezgin & Meraklı kitabımızın yeni bölümünü sizlerle paylaşıyoruz. Umarın beğenirsiniz. İyi okumalar dileriz.

Mustafa: Ara sokağa mı gireceğiz?

Emre: Evet bu akan dere var ya bunu takip edip camiye rahatça ulaşabiliyoruz çünkü cami bu derenin üzerinde...

Mustafa: Aşırı merak sardı vlh nerede bu cami git git bitmedi.

Emre: Merak etme az kaldı...

Hızlı bir biçimde caminin yanına gelmektedirler.

Mustafa: Yok artık cidden derenin üstünde omg bunu nasıl yapmışlar ki?

Emre: 1880 yılında kemerin üzerine yapılmış bu dereden bazen su akıp bazen ise su akmıyormuş sonra da Safranbolu'la bu duruma kaçtı diyor su kaçması olayına sonra diyorlar ki buraya cami yapalım gerçek ismi Lütfiye cami ama halkımız kaçak cami diyor bende kaçak cami diyorum sonra ise caminin yanında ki çeşmenin ismi kaçak çeşmesidir işte bu buradan doğru meydana geliyor geçmişi böyle...

Mustafa: Vay beh çok iyi ama ya çok güzel duruyor.

Mete Abi: Altına bakabiliyor muyuz?

Emre: Tabi ki de Abi merdivenden inip su bile içebilirsin ama su soğuktur.

Mete Abi: Oh iyi o zaman serinleriz biraz su şişesine su doldurayım da yolumuza devam edelim.

Emre: Tamam Abicim bizde o sırada bir kaç resim çekelim sonra çikolata müzesine gidelim.

Mustafa: Çikolata müzesine mi oha burada var mı?

Emre: Evet tabi ki de burada her şey var hayat bile var gece dışarı çıkınca gece hayatını da ufaktan görmüş olursunuz. Fazla yok ama yinede var yani birazcık.

Mustafa: Oohhoh gecelere mi akacaz  bu arada burada şey var mı hm sen anladın :))

Emre: Var ama onu burada değil başka yerde gideceğiz.

Mustafa: Nasıl başka yerde?

Emre: Seni nerelere getireceğim nerelere tatilin dibine vuracağız.

Mustafa: Burada buysa devamı nasıl merak ediyorum vlh hadi gidelim biraz çikolata yiyelim.

Mete Abi: Gençler biliyorsunuz ki fazla çikolata yemek yasak özellikle bu saate 20 dk sonra yiyebilirsiniz yoksa sizi hastaneye getirmek zorunda kalabilirim.

Mustafa: Offf ya öğlen bitti ama Abi ya ne olacak zaten oraya gitmemiz 15 dk sürer işte yeriz yeriz merak etme bir şey olmaz.

Emre: Komaya girmeyiz ya bu saate bir şey olmaz Abi o öğlen saati geçti.

(Bu arada arkadaşlar Emre ile Mustafa çok fazla çikolata yedikleri için ikisinin de öğlen çikolata yemekleri yasaktır. Çünkü öğlen güneş sayesinde vücutta ki şeker oranı yükseliyor ve ellerinde ufak ufak kabarıklıklar oluşuyor o yüzden 12 ile 4 arasında yemeleri yasak.)

Mete Abi: Tamam o zaman gidebiliriz.

Hep beraber çikolata müzesinin yolunu tutmaktadırlar. Ama biraz uzakta olduğu için ilk arabaya giderek arabayı alıp araba ile gitmektedirler.

Emre: Karşınızda gördüğünüz yer çikolata müzesi

Mustafa: Vay beh şaka gibi cidden

Emre: Çikolataları bayah kaliteli ve güzel...

Mustafa: Hadi girelim gezelim ve otele gidelim.

Emre: Hadi girelim.

Mustafa: İçeride ki evler Safranbolu evine benziyor.

Emre: Evet tah kendileri hepsi Safranbolu evi ama çikolata renginde çikolatadan.

Mete Abi: Dokunsak ne olur ki?

Emre: Bilmem ki ben merak ediyorum da hiç dokunamadım.

Mustafa: Hm o zaman görevli bulalım ona soralım bir şey olmazsa dokunalım.

Emre: Hm olur...

İkili görevli ile konuştuktan sonra görevli onları bunların yapıldığı mutfağa getirerek ürünleri orada dokundurarak tatlarına baktırmak da dır. Sonra ise biraz poşet poşet çikolata alarak müzeden çıkmaktadırlar.

Emre: Nasıldı müze?

Mustafa: Aşırı iyiydi yaa Safranbolu komple çok iyi çokk

Mete Abi: Bugün aşırı iyi gezdik teşekkürler Şapşik

Mustafa: Yaa Abi o benim lafım onu ben diyorummm...

Mete Abi: Ya 1 kere ben demişim ne olacak ki?

Mustafa: Yaa diyebilirsin tabi ama çok deme çünkü o benim :))

Mete Abi: Ahaha peki

Emre: Hadi otele gidelim biraz dinlenelim sonra gecelere akalım...
____________________________________________
Bu arada kitabımız ile fikir ve önerilerinizi aşağıda bulunan yorum kısmından bizlere iletmeyi unutmayınız. Sizlerin yorumları bizler için çok önemlidir. Tüm yorumları okuyoruz ve yanıtlıyoruz.

Instagram: emre432altinay